- پمپ ها باید به صورت مناسب روغنکاری شود و نباید برای مدت طولانی به صورت خشک راه اندازی شود. پمپ دنده ای در صورتی که چرخ دنده ها مرطوب باشد عملکرد بهتری دارند.
- با توجه به داشتن 4 بلبرینگ و تلورانس های بسیار کم، گزینه مناسبی برای سیالات ساینده نمی باشند. پمپ دنده ای در زمان داشتن یک بلبرینگ عملکرد قوی تری دارند. باید دارای یک صافی در قسمت مکشی باشند تا از پمپ در برابر ورود مواد جامد بزرگ جلوگیری کند.
- معمولا برای پمپ هایی که مسئول انتقال مواد جامد ساینده می باشند بهتر است از پمپ هایی با ظرفیت بالاتر استفاده شود تا در سرعت های پایین میزان استهلاک را کاهش دهد. اگرچه باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که بازدهی حجمی پمپ در سرعت و دبی های پایین کاهش می یابد. پمپ دنده ای نباید در سرعتی دورتر از سرعت عملکردی پیشنهادی خود کار کنند.
- برای بازه های دمایی بالا باید بازه دمایی عملکردی پمپ را در نظر گرفت تا پمپ قادر به عملکرد در این بازه زمانی باشد. انبساط حرارتی موجب کاهش تلورانس چرخ دنده و پوشش پمپ می شود که این موضوع موجب افزایش استهلاک پمپ و در مواردی خرابی پمپ می شود.
- در بهترین حالت پمپ دنده ای پس از گذر زمان دچار استهلاک در قطعات مختلف مانند چرخ دنده، پوشش و بلبرینگ می شود. با افزایش لقی یک کاهش نسبی در بازدهی و افزایش در برگشت جریان صورت می گیرد.
- برگشت جریان دارای نسبت مستقیم با توان سوم کلیرنس بین دندانه و پوشش است بنابراین تا زمان رسیدن به نقطه بحرانی استهلاک تاثیر کمی می گذارد پس از آن عملکرد پمپ به سرعت تخریب می شود.
- پمپ دنده ای معمولا در سرعت های پایین کارآیی دارند و به طور کلی برای سیالات حساس به تنش برشی مانند پس ماندهای غذایی، ضایعات نقاشی و صابون ها مناسب می باشند.
- سرعت چرخش بالا و پایین بودن کلیرنس پمپ دنده ای این محصولات را برای این کاربری ها نامناسب می کند. این پمپ برای مکان هایی که بهداشت اهمیت دارد مناسب هستند زیرا این پمپ ها دارای طراحی ساده مکانیکی و فرآیند تعمیر و نگهداری ساده ای می باشد.
